Kunstverlossing (geboorte via medische interventie zoals vacuüm of tang)

Kunstverlossing, ook wel bekend als een geassisteerde vaginale bevalling, verwijst naar de medische technieken die worden toegepast om de bevalling te helpen wanneer de natuurlijke geboorte niet vordert zoals verwacht. Dit kan nodig zijn om de gezondheid van de moeder of de baby te beschermen. De twee meest voorkomende vormen van kunstverlossing zijn het gebruik van een vacuümpomp (ventouse) en de verlostang (forceps).

De meest voorkomende indicaties voor een kunstverlossing zijn foetale nood, waarbij de baby tekenen vertoont van stress zoals een verstoord hartritme, uitputting van de moeder, waardoor ze niet meer in staat is om effectief te persen, en stilstand van de bevalling, waarbij de baby niet verder in het geboortekanaal daalt. Ook kan een kunstverlossing nodig zijn als er een medische noodzaak is om de bevalling snel te voltooien, bijvoorbeeld bij pre-eclampsie.

Tijdens een kunstverlossing met een vacuümpomp wordt een zachte zuignap op het hoofd van de baby geplaatst en vacuüm gezogen, waarna de arts de baby voorzichtig uit het geboortekanaal trekt tijdens de weeën. Bij een verlostang-bevalling worden speciale tangachtige instrumenten rond het hoofd van de baby geplaatst om hem te begeleiden bij de geboorte. Beide procedures vereisen nauwkeurige uitvoering om complicaties te voorkomen, en worden meestal gedaan wanneer de baarmoederhals volledig is geopend en het hoofd van de baby laag in het geboortekanaal is ingedaald.

Bepaalde risicogroepen hebben een hogere kans op een kunstverlossing. Dit zijn onder andere vrouwen met langdurige bevallingen, vrouwen die voor de eerste keer bevallen, en vrouwen met foetale nood tijdens de bevalling. Ook vrouwen met specifieke gezondheidsproblemen of complicaties tijdens de zwangerschap kunnen vatbaarder zijn voor een kunstverlossing.

Kunstverlossingen worden over het algemeen veilig uitgevoerd, maar ze brengen wel enkele risico’s met zich mee. Mogelijke complicaties voor de moeder zijn vaginale of perineale scheuren, bloedingen, en infecties. Voor de baby kunnen complicaties zijn blauwe plekken of zwellingen op het hoofd, en in zeldzamere gevallen hersen- of zenuwschade. Om deze redenen wordt een kunstverlossing alleen uitgevoerd wanneer de voordelen opwegen tegen de risico’s.

Na een kunstverlossing kan er behoefte zijn aan extra nazorg voor zowel de moeder als de baby om eventuele complicaties te monitoren en te behandelen. Fysiotherapie kan helpen bij het herstel van de bekkenbodemspieren voor de moeder. Het is belangrijk om in de weken na de bevalling regelmatig contact te houden met de verloskundige of arts om het herstel te volgen en eventuele zorgen te bespreken.